Conrad’s Uncovering “Homo Duplex” Camouflage

Abstract

W początkach XX wieku w kręgu dyskursów humanistycznych pojawiło się nowe pojęcie – homo duplex. Lokując pozycję człowieka na skrzyżowaniu podwójnego kontekstu ducha i ciała, pojęcie to samo w sobie stało się pretekstem do niekończącego się dyskursu zamieniającego dramat ludzkiej egzystencji w antropologiczne uśpienie narracji w rozumieniu Michela Foucaulta. Sam Joseph Conrad twierdził, że w jego wypadku homo duplex ma więcej niż jedno znaczenie. Skonfrontowanie go z innym wymiarem ludzkiej egzystencji w postaci kontekstu kulturowego wyznacza strategie odkrywania kamuflażu, za którym kryje się właśnie „dyskurs homo duplex”. Ponieważ postaci Conrada niemal zawsze ulokowane są w przestrzeni pomiędzy antropologicznymi i filozoficznymi aspektami egzystencji, często jedynym lekarstwem na owo rozdwojenie jest ignorancja. Artykuł analizuje także tytułowe pojęcie w kontekście dylematów biograficznych samego Conrada, którego życie niemal na każdej płaszczyźnie, począwszy od kwestii tożsamości narodowej, a skończywszy na przynależności zawodowej, wyznaczały podwójne i często sprzeczne wymiary egzystencjalne