| Abstrakt: | Autor szkicu analizuje wiersze Stanisława Barańczaka osadzone w geograficznych realiach Bostonu (miejsce zamieszkania poety i wykonywania przezeń pracy), wraz z najsłynniejszą częścią gminy Cambridge zajmowaną przez uniwersytet Harvarda oraz położonym na przedmieściach Bostonu, Newtonville, gdzie mieszkał autor Atlantydy. Przestrzeń realna, do której odsyłają wiersze staje się przede wszystkim śladem poetyckim, topografią zapisaną w wierszach. Ślad ten, zobaczony w takich wierszach jak Pierwsza piątka, Msza za Polskę w St. Paul`s Church, grudzień 1984, Naród, któremu się lepiej powiodło, Sierpień 88, Implozja, Wrzesień, pozwala przejść od rozumienia konkretnych miejsc na mapie jako literackich „sygnałów autentyzmu”, do odczytania, w sposobie ich literackiego opracowania, śladu inicjalnego doświadczenia poetyckiego Barańczaka, ustanawiającego jego własną dykcję i postawę poetycką we wczesnym przyswojeniu dzieła Roberta Lowella. Potwierdzeniu tej hipotezy służy analiza przekładów twórczości Lowella ogłaszanych przez Barańczaka od roku 1969, ujawniająca kształtowanie się własnego poetyckiego stylu polskiego poety w interferencjach z dziełami tłumaczonym, uwzględniająca wspólnotę postaw i poetyk. |