Abstrakt: | Zarówno Jean-Dominique Baube, protagonista Motyla i skafandra (2007) Juliana Schnabela, jak i
Giambattista Bodoni, bohater Tajemniczego płomienia królowej Loany (2004) Umberto Eco, zostali
skutkiem wypadku uwięzieni w swoich ciałach. Widz i czytelnik otrzymują widok z wnętrza podmiotów,
których ciągłość senso- ryczno-motoryczna została zawieszona. Podczas gdy usiłują oni uporządkować
swoją przeszłość i ją zrozumieć, doświadczają oni czasu jako wielowarstwowej konstrukcji;
bezpośredniej manifestacji czasu, jaka występuje w obrazie-czasie (time-image), opisanym przez
Gillesa Deleuze'a w Cinema 2: The Time Image.
Podczas gdy w obrazie-ruchu (movement-image) ruch bohatera w przestrzeni artykułuje czas pośrednio
jako linearny i przestrzenny, w obrazie-czasie ciągłość sensoryczno-motoryczna bohatera jest
przerwana, by zobrazować bezpośredni" [...] (fragm.) |