Explicit and implicit attitudes toward academic cheating and its frequency among university students

Abstract

W prezentowanym badaniu analizowano relacje między jawną i utajoną postawą wobec oszustw akademickich oraz częstością ich popełniania wśród studentów różnych kierunków (pedagogiki i psychologii oraz prawa i administracji). Pomiar postaw utajonych został dokonany za pomocą dwóch metod – Testu Utajonych Skojarzeń (IAT) oraz Procedury Utajonych Skojarzeń Relacyjnych (IRAP). Zgodnie z przewidywaniami jawna postawa wobec oszustw akademickich wykazywała pozytywny związek z częstością popełniania oszustw akademickich. Uzyskane rezultaty wskazują na to, że utajona postaw wobec oszustw akademickich nie była predyktorem deklarowanej częstości oszustw akademickich. Kierunek studiów nie był czynnikiem różnicującym w przypadku żadnej z badanych zmiennych. Problemy metodologiczne związane z wykorzystaniem IAT i IRAP jako metod pomiaru utajonych postaw wobec oszustw akademickich oraz potencjalne ograniczenia badania zostały omówione w podsumowaniu. Our study examines the relation between explicit and implicit attitudes toward academic cheating and the frequency of committing it among students of different faculties (pedagogy and psychology, and law and administration). The implicit attitudes were measured using two methods – the Implicit Association Test (IAT) and Implicit Relational Assessment Procedure (IRAP). As hypothesized, the explicit attitude toward academic cheating was positively related to the its frequency. Results indicate that the implicit measures did not predict the frequency of self-reported academic cheating behaviours. The field of study itself was not a differentiating factor for any studied variables. The methodological problems related with using IAT and IRAP as measures of implicit attitudes toward cheating and the study’s possible limitations were discussed.