Przeciwdziałanie wypalaniu się w pracy wychowawczej

Abstract

W całym systemie kształcenia przyszłych wychowawców i nauczycieli często podejmuje się problem powinności wychowawcy i potrzeb dziecka, które powinien on zaspokajać. Bardzo niewiele, jeżeli w ogóle, mówi się na temat wychowawcy jako człowieka w kontakcie z wychowankiem, na temat jego trudności i potrzeb. Jest to problem o tyle istotny, że wychowawca wnosi w kontakt z dzieckiem cały szereg powinności, oczekiwań i wymagań, co skutecznie blokuje jego autentyczność i sprzyja zadaniowemu nastawieniu się do dziecka. Często też dlatego mówi się o rutynie nauczycieli czy wychowawców. Krytykuje się ich za przedmiotowe traktowanie wychowanków. Krytyka ta znowu ukierunkowana jest na obronę interesów dziecka, natomiast pomija wychowawcę jako człowieka, którego może jedynym sposobem przetrwania w sytuacji wychowawczej są mechanizmy obronne nie pozwalające na autentyczny kontakt z dzieckiem (Fragment tekstu).