Opowieść kopidoła : pogodna samotność wobec historii i bycia

Abstract

Joachim Rybka jest bohaterem niesłusznie zmarginalizowanym w polskiej literaturze, nie mniej ważnym niż Ignacy Rzecki i Zagłoba. Łączy ich nie tylko wyrazista osobowość, ale też odrębny etos bycia, modus vivendi. Kopidoł, podobnie jak inni kluczowi bohaterowie polskiej literatury, swoją narracją próbuje uporządkować czy ukierunkować chaos doświadczeń człowieka w danym czasie, historii i języku. Rybka usiłuje nadać historii jakiś wydźwięk, zrozumieć ją i nabrać do niej stosunku, dzięki któremu uzyska etyczną swobodę, spokój („miód w sercu”). Pomagają mu w tym wspominanie, gawędy.