Abstrakt: | Przedmiotem artykułu jest własny punkt widzenia na aspekt czasownika. Autorka przedstawia
teorie dotyczące aspektu w językach słowiańskich, a zwłaszcza zwraca uwagę na fakt, że niektórzy
slawiści podważają przydatność klasycznego podziału na aspekt leksykalny (sposób czynności)
i aspekt gramatyczny.
W artykule poddano krytyce istniejące klasyfikacje czasowników francuskich (Vendiera, Co
Vet’a, Garey’a i Chafe’a); w to miejsce zaproponowano podział czasowników na dwie klasy,
z których jedna nazywana „dziać się” („se passer”) grupuje czasowniki opisujące to, co dzieje się
w danym momencie; druga klasa „stać się” („devenir”) zawiera czasowniki opisujące to, co się
stało w danym momencie. Czasownikom „dziać się” zawsze odpowiada aspekt niedokonany;
natomiast czasownikom „stać się” aspekt dokonany, w związku z czym podział na aspekt leksykalny
i gramatyczny okazuje się niepotrzebny.
Autorka stwierdza, że nie ma różnicy między aspektem czasownika w językach słowiańskich
i w językach romańskich, a także, że w obu grupach języków jest on kategorią semantyczną. |