Fenomenologia transcendentalna Husserla a problem realności

Abstract

Punktem wyjścia Husserlowskich fundamentalnych rozważań podstawowych jest opisanie i scharakteryzowanie tezy naturalnego nastawienia. Husserl pisze w Ideach: „Rozpoczynamy nasze rozważania jako tacy, jakimi jesteśmy w życiu codziennym, jako ludzie przedstawiający sobie coś, sądzący, czujący, chcący »w naturalnym nastawieniu«”. Czym jest zatem świat naturalnego nastawienia? Najłatwiej byłoby powiedzieć, że jest to suma przekonań o naszym świecie, suma tego wszystkiego, co dotyczy naszego codziennego życia, wreszcie nas samych. Charakterystykę naturalnego nastawienia prowadzi Husserl w „czystym opisie wyprzedzającym wszelką teorię”. W naturalnym nastawieniu jesteśmy przekonani, że żyjemy w realnym świecie, który trwa w czasie i przestrzeni. Husserl mówi także o oczywistości doświadczenia naturalnego. Trwamy w przekonaniu, że należymy do tego świata. Życie w naturalnym nastawieniu nie odnosi się wyłącznie do „realnej rzeczywistości”, lecz dotyczy także całej sfery przedmiotów idealnych, odnosi się również do tego, co irrealne (Husserl mówi też o idealnym świecie).