Zastosuj identyfikator do podlinkowania lub zacytowania tej pozycji:
http://hdl.handle.net/20.500.12128/22999
Tytuł: | Słowiański paradoks - spełniona utopia : (o dramatach Aleksandra Błoka "Król na placu" i Stanisława Wyspiańskiego "Wesele") |
Autor: | Gracla, Jadwiga |
Słowa kluczowe: | Aleksandra Błok; Stanisława Wyspiański; spektakl; Wesele; Król na placu |
Data wydania: | 2002 |
Źródło: | Acta Polono-Ruthenica, 2002, T. 7, s. 33-43 |
Abstrakt: | W historii literatury niektóre okresy zapisują się jako niezwykle burzliwy czas przewartościowań wynikających nie tyle z tradycyjnego i uświęconego regułą przeciwieństw sporu rozumu z uczuciem, ile z niesamowitego wręcz fermentu powstającego w środowiskach twórczych. Do takich epok niewątpliwie należy przełom XIX i XX wieku, kiedy to niespotykanie żywe spory i polemiki ludzi sztuki doprowadziły do powstania wzajemnie zwalczających się prądów artystycznych. Czas ten wydaje się niezwykle ważny z innego jeszcze powodu. Nowatorskie tendencje zrodziły długo oczekiwany powiew świeżości, który wtargnął również do przybytku do tej pory nie reformowanego i skostniałego od czasów baroku, a mianowicie do teatru. Pojawiające się w tym czasie koncepcje dotyczyły wszystkich aspektów jego egzystencji: od formy zewnętrznej i architektonicznej, do najbardziej intymnych zakamarków spektaklu, do jego wewnętrznej struktury. Jednym z najbardziej istotnych elementów samego spektaklu jest aktor - człowiek uważany do czasów Wielkiej Reformy Teatru (a pod taką nazwą zapamiętała owe czasy wraz z ich różnorodnością koncepcji teatralnych historia)1 za najważniejszego i jedynego artystę teatru. |
URI: | http://hdl.handle.net/20.500.12128/22999 |
ISSN: | 1427-549X |
Pojawia się w kolekcji: | Artykuły (W.Hum.)
|