Edukacja bez wychowania

Abstract

Każda refleksja ma gdzieś swój początek. Owa refleksja nad współczesnymi zapotrzebowaniami „klientów szkoły”1 zrodziła się podczas realizacji programu POST. O samym programie kilka słów za moment. Najpierw rzecz o „klientach”. W Małym Słowniku Języka Polskiego czytamy: „interesant załatwiający jakieś sprawy w biurze, urzędzie, korzystający z usług jakiegoś przedsiębiorstwa, zakładu, banku, adwokata itp., kupujący w jakimś sklepie”. W tym kontekście - skoro szkoła swych klientów ma - można ją porównać do zakładu usługowego, który realizuje życzenia zainteresowanych. Pozostaje pytanie o adekwatność powyższej hiperboli. Owszem, współczesna szkoła niewątpliwie jest instytucją społecznie użyteczną. Nie mogę się jednak oprzeć wrażeniu, że relacji klient - sprzedawca, brakuje osobowej głębi. Pozbawiona jest autentycznego wewnętrznego zaangażowania, które konieczne jest dla realizacji procesu wychowania (...).