Biblioteki publiczne dla dzieci i młodzieży w PRL-u

Abstract

Zapisami w Dekrecie z dnia 17 kwietnia 1946 r. o bibliotekach i opiece nad zbiorami bibliotecznymi biblioteki publiczne włączono do ogólnokrajowej sieci bibliotecznej, zaznaczając, że: „Biblioteki powszechne służą czytelnictwu w najszerszym zakresie, wychowaniu społecznemu, kształceniu ogólnemu i zawodowemu oraz kulturalnej rozrywce wszystkich obywateli Państwa lub określonego terenu. Dla wykonywania tych zadań każda biblioteka powszechna powinna posiadać księgozbiór dla dorosłych, odrębny księgozbiór dla młodzieży i dzieci oraz czytelnię zaopatrzoną w czasopisma bieżące”. Biblioteki podzielono na publiczne (utrzymywane przez państwo lub inne związki publicznoprawne); społeczne (będące własnością stowarzyszeń lub instytucji społecznych), prywatne (należące do instytucji lub osób prywatnych i przystosowane do społecznego udostępnienia) oraz domowe (służące do osobistego użytku ich właścicieli).