Dziecko w świecie lektury

Abstract

Jakość czytelnictwa dziecięcego warunkowana jest tymi samymi czynnikami, które psychologia rozwojowa uznaje za znaczące dla ogólnego rozwoju dziecka, a więc strukturą dziedziczonego genotypu, wpływem środowiska wychowawczego oraz własną aktywnością podmiotu. Gdy na przełomie XIX i XX wieku zaobserwowano występowanie określonych faz rozwoju czytelniczego, odpowiednio do kolejnych stadiów rozwojowych dziecka, oraz uznano konieczność właściwego dla ich specyfiki i celów wychowawczych doboru lektury (Charlotte Bühler, Aniela Szycówna) wyróżniono trzy okresy odpowiadające kształtowaniu się związanych z procesem dojrzewania zainteresowań czytelniczych dziecka: okres baśni, robinsonady i literatury realistycznej. Późniejsze badania psychologiczne kazały uznać, że uwarunkowania rozwojowe wieku nie mają charakteru tak zasadniczego, jak się pierwotnie wydawało; większe znaczenie przypisano czynnikom indywidualnym, różnicującym obcowanie z lekturą w zależności od dynamiki rozwojowej jednostki i środowiska dorastania.