DC pole | Wartość | Język |
dc.contributor.author | Zając, Jan | - |
dc.date.accessioned | 2018-05-17T09:18:40Z | - |
dc.date.available | 2018-05-17T09:18:40Z | - |
dc.date.issued | 2015 | - |
dc.identifier.citation | M. Tramer, J. Zając (red.), "Grafomania" (S. 25-33). Katowice : Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. | pl_PL |
dc.identifier.isbn | 9788380124189 | - |
dc.identifier.isbn | 9788380124196 | - |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12128/3684 | - |
dc.description.abstract | Stosowanie pojęcia „grafomania” zawsze implikuje sąd na temat zdrowia psychicznego autora tekstu, określanego jako „grafomański”. Warto zwrócić uwagę na to szczególne połączenie, podkreślając, że zasugerowanie choroby psychicznej pisarza jest nie tylko formą inwektywy, lecz także popularną strategią wśród samych twórców, którzy często określają swoje pisanie jako rodzaj szaleństwa. Michel Foucault w Szaleństwie
i społeczeństwie stwierdza, że powiązanie literatury z szaleństwem wiąże się z wykluczeniem artystów i szaleńców z systemu językowego. Jego zdaniem, twórca, sytuując się w takiej pozycji, może mówić więcej
(a właściwie — mówić inaczej), unikając odpowiedzialności za to, co mówi. | pl_PL |
dc.language.iso | pl | pl_PL |
dc.publisher | Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego | pl_PL |
dc.rights | Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/ | * |
dc.subject | lingwizm | pl_PL |
dc.subject | grafomania | pl_PL |
dc.title | Grafomania, lingwizm, antypsychiatria | pl_PL |
dc.type | info:eu-repo/semantics/bookPart | pl_PL |
Pojawia się w kolekcji: | Książki/rozdziały (W.Hum.)
|