Abstrakt: | Autorka w swoim artykule przywołuje różne glosa o wilku. Tekst podzielony
jest na kilka podrozdziałów: o eksterminacji wilka i jego śladzie w ujęciu
E. Lévinasa, o wilku w wierzeniach ludowych, w których był konstrukcją
ambiwalentną, dwoistą, farmakonem, o wilku, który kryje się w nazwach
roślin tj. wawrzynek wilczełyko, pokrzyk wilcza jagoda, wilczomlecz, tojad
i in. Osobną część stanowi podrozdział „Korzenie”, który jest szkicem
o biocentryzmie Aldo Leopolda oraz „Psalmy” – interpretacja Psalmu wilczego
i Psalmu milczącego T. Nowaka, którą autorka rozwija w dywagację o wykorzenieniu
człowieka z wilka i natury, o wilku jako miejscu dla człowieka,
Heimacie, w duchu ekokrytyki i troskliwego namysłu nad relacją człowiek
– zwierzę – miejsce. |