Neutralność i polityka neutralności a współpraca w ramach Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony : casus Austrii, Finlandii, Irlandii, Malty i Szwecji

Abstract

"W Unii Europejskiej funkcjonują państwa, których status określić można mianem neutralnych lub prowadzących politykę neutralności. Należą do nich: Austria, jedyne wieczyście neutralne państwo członkowskie, oraz Finlandia, Irlandia, Malta i Szwecja, które starają się kultywować tradycyjną politykę neutralności1. Zarazem jednak wszystkie wymienione kraje, przynależąc do UE, podlegają reżimowi współpracy w ramach Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZiB), stanowiącej II filar Unii. Od 1999 r. państwa te postawione zostały także przed koniecznością dostosowania się do nowego jakościowo, choć z formalnego punktu widzenia stanowiącego część WPZiB, tworu instytucjonalnego, jakim jest Europejska Polityka Bezpieczeństwa i Obrony (EPBiO). Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie stanu owego dostosowania w warstwie prawnej i politycznej. Analizie podlegać będą regulacje konstytucyjne w takim zakresie, w jakim odnoszą się do uczestnictwa w UE, oraz prowadzona polityka zagraniczna. W pierwszym rządzie konieczne jest dokonanie rozróżnienia pomiędzy neutralnością a polityką neutralności. Następnie pokrótce zostanie przybliżona geneza, charakter, założenia i działalność EPBiO, po czym badaniu poddana będzie sytuacja każdego z pięciu omawianych państw. Artykuł zamykają konkluzje stanowiące rekapitulację przeprowadzonych rozważań".