Timarion albo Timariona przypadki przez niego opowiedziane

Abstract

Dwunastowieczny bizantyński tekst „Timarion” został przekazany w całości w jednym manuskrypcie – Vat. gr. 87 (dawniejsze oznaczenie gr. 99), pochodzącym z X I V / X V wieku. Manuskrypt zawiera głównie dzieła Lukiana – 149 dialogów, ff. 007–470v, Timarion jest ostatnim z „Lukianowych” tekstów, jednak, jak wykazał Diether Roderich Reinsch, wyraźne oddzielenie Timariona od reszty utworów, wskazuje na to, że skryba miał świadomość odrębności przepisywanego utworu. Niewielki fragment tekstu został też przekazany w manuskrypcie Theol. gr. 222, znajdującym się w Austriackiej Bibliotece Narodowej (fol. 193v).