Patologia biblioteczna w XIX wieku : studium przypadków niemieckich

Abstract

Termin „patologia biblioteczna” rozumiany jest jako „kompleks zjawisk odbiegających od stanu normalnego” w znaczeniu ogólnym albo „ogół zjawisk nieprawidłowych, zakłócających normalne działanie biblioteki [...] oraz utrudniających realizację zadań biblioteki”. Zgodzimy się tutaj ze Zbigniewem Żmigrodzkim, że zjawiska patologiczne dotyczą właściwie wszelkich aspektów pracy biblioteki. Za patologię uznamy zatem nieroztropne zarządzanie biblioteką niekorzystne dla czytelników godziny otwarcia biblioteki, nieuprzejmość bibliotekarzy wobec czytelników, ale też opieszałość w wykonywaniu obowiązków służbowych, chroniczny brak porządku, przestarzały księgozbiór, nieodpowiednie w stosunku do potrzeb użytkowników wyposażenie biblioteki. Patologicznym zjawiskiem wydają się również działania niezależne od woli bibliotekarzy, a przynoszące uszczerbek bibliotece. Mamy tu na myśli niedostateczną troskę władz zwierzchnich, zwłaszcza gdy chodzi o zapewnienie środków finansowych na zakup nowości wydawniczych, na bieżące remonty.