Profesor Zbigniew Jerzy Nowak i sprawy śląskie

Abstract

W roku 1955 przybył z Uniwersytetu Jagiellońskiego do Katowic Zbigniew Jerzy Nowak, by w Katedrze Historii Literatury Polskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej objąć stanowisko adiunkta. Wcześniej nigdy bezpośrednio ze Śląskiem się nie zetknął, inne ziemie znalazły się na drodze jego życia, choć można na niej zauważyć pewne śląskie „sygnały” . Wielkopolska, z którą wiązały się jego dzieciństwo i młodość, zawsze miała żywe związki ze Śląskiem, zwłaszcza w okresie powstań i plebiscytu płynęła stamtąd różnoraka pomoc dla walczącego Śląska. Maturę zdawał Z.J. Nowak w Kaliszu - a przecież w pobliskim Jarocinie osiadła po zdemobilizowaniu spora część powstańców śląskich. Potem były studia polonistyczne w Wilnie. W dwudziestoleciu międzywojennym miasto utrzymywało bliskie kontakty ze Śląskiem, w Wilnie odbywały się tzw. wieczory śląskie z udziałem m.in. Gustawa Morcinka, tam też ukazywał się adresowany do inteligencji dwutygodnik „Sprawy otwarte”, w którym w 1939 roku w kolumnie poetów „Fantany” drukowano m.in. wiersze Wilhelma Szewczyka.