| Abstract: | Prezentowany tekst jest próbą odpowiedzi na pytanie, dlaczego teza o selektywnym
i adaptacyjnym, czyli choćby po części relatywnym charakterze tradycji, od kilkudziesięciu
lat pojawiająca się w opracowaniach socjologicznych i etnologicznych, nie
uzyskała do dziś powszechnego charakteru. Odpowiadając na podobne pytanie, trzeba
określić relację między tradycją i czasem, czyli zbadać problematykę przemian
tradycji, po drugie, trzeba określić relację między tradycją i jej reprezentacją w świadomości
potocznej, którą można by nazwać potocznym obrazem tradycji. Odpowiedź
wymaga określenia wewnętrznej dialektyki tradycji, polegającej na współgrze tradycji
jako takiej, za przypadek której uznać można język i kulturę, oraz obrazu tradycji,
czyli tradycji, która przyjmuje postać nazywanego i określanego zjawiska. Mówiąc
inaczej: chodzi o zbadanie roli tradycji w kształtowaniu się obrazu świata oraz
jej miejsca w ramach tegoż obrazu. |