Skip navigation

Zastosuj identyfikator do podlinkowania lub zacytowania tej pozycji: http://hdl.handle.net/20.500.12128/5372
Pełny rekord metadanych
DC poleWartośćJęzyk
dc.contributor.advisorKozłowska, Beata-
dc.contributor.authorDybek, Marcin-
dc.date.accessioned2018-07-17T05:54:39Z-
dc.date.available2018-07-17T05:54:39Z-
dc.date.issued2012-
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.12128/5372-
dc.description.abstractCzęstość występowania nowotworów w Europie gwałtownie rośnie w ostatnich dziesięcioleciach. Szacowane jest 3,2 miliona nowych przypadków (53% występujących u mężczyzn, 47% kobiet) oraz 1,7 miliona zgonów (56% mężczyzn, 44% kobiet) każdego roku. Nowotwory generują poważny problem dla zdrowia publicznego Europy, a starzenie się ludności spowoduje, że te wartości będą wzrastać, nawet jeżeli liczebność każdej grupy wiekowej pozostanie stała. Radioterapia, poza chemioterapią i chirurgią, jest jednym ze sposobów leczenia nowotworów w dużym zakresie ich typów i lokalizacji. Ma na celu wyleczenie nowotworu, jednakże nieuniknionym skutkiem ubocznym jest uszkodzenie zdrowych tkanek znajdujących się w obszarze napromienianym. Jest to niezamierzony efekt, wywołany własnościami fizycznymi wiązki promieniowania jonizującego i niekorzystnym rozkładem dawki w tkance. Skuteczna radioterapia nowotworów prowadzona jest więc na drodze kompromisu pomiędzy dawką promieniowania zapewniającą największe prawdopodobieństwo miejscowego wyleczenia nowotworu, a dawką powodującą najmniejsze uszkodzenia zdrowych tkanek znajdujących się w obszarze napromienianym. Promieniowanie jonizujące może być deponowane w obszarze zmiany nowotworowej w dwojaki sposób. Poprzez stosowanie teleterapii, gdy źródło promieniowania znajduje się na zewnątrz napromienianej zmiany nowotworowej, lub brachyterapii, w której źródło promieniowania umieszcza się wewnątrz lub w sąsiedztwie zmiany nowotworowej. Czasami stosowane jest połączenie tych dwóch technik.Niniejsze opracowanie przedstawia wyniki badań charakterystyk detektorów typu MOSFET oraz możliwości ich zastosowania w dozymetrii promieniowania w radioterapii ze szczególnym uwzględnieniem użycia ich w pomiarach in vivo stosowanych technik leczenia w radioterapii, jak również wykorzystania w weryfikacji systemów planowania leczenia. Wszystkie badania przedstawione w niniejszej rozprawie przeprowadzone zostały w Zakładzie Radioterapii Szpitala im. Stanisława Leszczyńskiego w Katowicach.pl_PL
dc.language.isoplpl_PL
dc.publisherKatowice : Uniwersytet Śląskipl_PL
dc.subjectdetektory promieniowaniapl_PL
dc.subjectdozymetriapl_PL
dc.subjectradioterapiapl_PL
dc.titleOcena przydatności detektorów MOSFET w radioterapiipl_PL
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesispl_PL
Pojawia się w kolekcji:Rozprawy doktorskie (WNŚiT)

Pliki tej pozycji:
Plik Opis RozmiarFormat 
Dybek_Ocena_przydatnosci_detektorow_MOSFET_w_radioterapii.pdf4,18 MBAdobe PDFPrzejrzyj / Otwórz
Pokaż prosty rekord


Wszystkie pozycje w RE-BUŚ są chronione prawem autorskim chyba, że zostało wskazane inaczej.