| Abstrakt: | Wiodący zamysł mojej pracy dotyczył rozszerzenia dotychczasowych badań nad
przekształceniem chinoliny poprzez tiochinantren 2a w 3,4-dipodstawione chinoliny 3
o możliwość otrzymania 5-, 6 - i 8-nitro-3,4-dipodstawionych chinolin 3, 8 , 9.
Zarówno tiochinantren 2a (czyli l,4-ditiino[2,3-c;5,6-c’]dichinolina), jak
1 sulfidy 4-podstawione-3’-methyltio-3,4’-dichinolinylowe 4 i 5 można łatwo
przekształcić w odpowiednie pochodne nitrowe w reakcji z mieszaniną nitrującą.
Pierwsze serie reakcji przeprowadziłam nad sulfidami 5-, 6 - i 8-nitro-4-
podstawionymi 3’-metylosulfinylo-3,4’-dichinolinylowymi 6 i 7 i ich prekursorami 4
i 5.
Reakcje sulfidów 4-chloro i 4-metoksy-3’-metylotio-3,4’-dichinolinylowych 4 i
5 z fenolanem potasu zachodzą przede wszystkim z zaangażowaniem podstawnika przy
C-4 bez naruszania szkieletu” sulfidu dichinolinylowego
Pochodne 3’-metylosulfinylowe 7, 6 reagują z fenolanem potasu z rozerwaniem
wiązania C-4’-S, w wyniku czego jako produkty końcowe powstają dwie jednostki
chinolinowe: 4-aryloksy-3-metylosulfinylochinolina 9 oraz 4-chloro-3-
alkilotiochinolina 3a lub 8.
Reakcje sulfidów 4-chloro-5- i 8 - nitro-3’-metylosulfinylo-3,4’-
dichinolinylowych 7b i 7c z fenolanami potasu zachodzą w obu pozycjach przy C-4
i C-4’, co prowadzi do mieszaniny produktów 4-aryloksy-5- i 8-nitro-3-
metylotiochinolin oraz 4-chloro-5- i 8-nitro-3-metylotiochinolin. Całkowitą
regioselektywność reakcji w kierunku rozszczepienia wiązania C-4’-siarka fenolanami,
uzyskuje się przy użyciu 2 -etylo-6 -metylofenolanu potasu, co pozwala na efektywną
syntezę 4-chloro-5- i 8-nitro-3-metylotiochinolin.
Reakcje tiochinantrenu 2a z mieszaniną nitrującą prowadzą do złożonej
mieszaniny ponad 11 związków. Mieszanina ta zawiera 7-tlenki tiochinantrenów 12
posiadające jedną lub dwie grupy nitrowe w położeniach 5- i 8 -chinolinylowych.
Redukcja mieszaniny 7-tlenków nitrotiochinantrenów 12 jodowodorem
prowadzi do mieszaniny mono i dinitrotiochinantrenów 2b-e, które można rozdzielić
chromatograficznie. Uzyskane w ten sposób mono- i dinitrotiochinantreny 2b-e zostają
utlenione mieszaniną nitrującą do 7-tlenków nitrotiochinantrenów 12b-h. Otrzymane
7 związków ma właściwości chromatograficzne identyczne ze składnikami mieszaniny
powstałej po reakcji tiochinantrenu z mieszaniną nitrującą, w której występują także
7-tlenek tiochinantrenu 12a oraz 7,7-ditlenek 8 -nitrotiochinantrenu 12i.
Stwierdzono, że wszystkie uzyskane pochodne nitrotiochinantrenów i ich
7-tlenków ulegają reakcji chlorolizy, która poprzez destrukcję pierścienia
1,4-ditiinowego rozszczepia bichinolinowy układ tiochinantrenu na dwie jednostki
4-chloro-3-chlorosulfonylochinolinowe lub (oraz) ich nitrowe pochodne. Czyni to z
jednej strony ścieżkę analityczną w ustalaniu budowy nitrotiochinantrenów i ich
7-tlenków, a z drugiej trakt syntezy nowych chlorków 3-chinolinosulfonylowych 13
oraz ich pochodnych sulfonamidów 2 2 i sulfonianów.
W wyniku przeprowadzonych eksperymentów uzyskałam nowe 4-aryloksy-3-
metylotio- i 3-metylosulfinylochinoliny oraz zbiór 5-, 6 -, 8 -nitrochinolin
podstawionych w pozycji 3 grupami: tioalkilowymi, chlorosulfonylowymi,
sulfamoilowymi, a w pozycji 4 grupami: aryloksylowymi, chlorową metoksylową,
okso, oraz zbiór nitrotiochinantrenów i ich 7-tlenków.
Z analizy 60 nieopisanych dotąd związków za pomocą programu PASS wynika,
że 14 związków wykazuje bardzo duże - ponad 90% prawdopodobieństwo wystąpienia
aktywności biologicznej, co daje dużą szansę na potwierdzenie jej przez badania
biologiczne. |