Zabawa „all inclusive”. Zapotrzebowanie polskiego społeczeństwa konsumpcyjnego na formy zorganizowanej rozrywki w zagranicznych ośrodkach wypoczynkowych

Abstract

Celem artykułu jest rozpatrzenie stosunku członków społeczeństwa konsumpcyjnego do zorganizowanych form zabawy i rozrywki oferowanych w ramach pobytów urlopowych w ośrodkach wypoczynkowych. Teoretyczne ramy rozważań stanowi literatura przedmiotu ujmująca turystykę jako formę zabawy. Rozwijający się dynamicznie od kilku dekad przemysł wakacyjnych usług rozrywkowych, sytuuje problem badawczy w nurcie rozważań nad współczesnymi przejawami „uludyczniania kultury”. Skłania również do postawienia pytania o miejsce zorganizowanej rozrywki w hierarchii urlopowych potrzeb osób korzystających z wyjazdowych ofert pobytowych typu „all inclusive”. Empiryczną podbudowę artykułu stanowią materiały pozyskane w czasie badań terenowych (wywiady z turystami i pracownikami biur podróży) oraz źródła dostępne w internecie.