Milczenie owiec, czyli status metafory i wiedzy potocznej w myśleniu o wychowaniu

Abstract

Podstawowym tworzywem dla niniejszego tekstu jest lektura twórczości Marii Dudzikowej. Zgodnie m.in. z perspektywą unum necessarium (K. Maliszewski) można pokusić się o wskazanie głównych kategorii tej twórczości, a także tekstu, który mógłby być reprezentatywny dla całej twórczości Dudzikowej. Rozważania toczone są zatem wokół węzłowych tematów – metafory w kontekście edukacyjnym oraz statusu wiedzy potocznej – przy udziale kontekstowym takich postaci, jak Arystoteles, S. Hessen, T. Hołówka, J. Przyboś, L. Witkowski, by w finale sformułować wniosek, że dopóki kształcenie pedagogiczne będzie dotyczyć jedynie czasu, w którym samo zachodzi, a nie faktycznej pedagogicznej pracy, nie mamy żadnych szans na przełamanie redukcji socjalizacyjnej, atrofii politycznej, kulturowej unifikacji.