"Z mroku ku jasności" : cierpienie i śmierć we współczesnej literaturze dla dzieci i młodzieży

Abstract

"Motyw śmierci w literaturze dla dzieci i młodzieży nie jest zjawiskiem nieznanym, lecz niewątpliwie nowym w jej współczesnym wizerunku. Jeśli przyjmiemy za Leopoldem Staffem, że „śmierci tak się potrzeba uczyć, jak życia”1, to, biorąc pod uwagę pedagogiczne uwarunkowania i dydaktyczne „obowiązki” literatury dla czytelnika niedorosłego2, na wszystkich etapach jej ewolucji, obecność problemów tanatologicznych w tekstach, o tak wyznaczonym adresacie, staje się usprawiedliwiona. W XIX-wiecznych utworach kierowanych do odbiorcy dziecięcego śmierć była „edukatorką, prawą ręką pedagoga i ostatecznym, niepodważalnym argumentem, środkiem wychowawczym.” (fragm.)