Postwittgensteinowska estetyka analityczna

Abstract

"Współczesna filozofia, na której gruncie głoszą swoje skrajne, wysoko wyspecjalizowane, hieratyczne poglądy przedstawiciele różnych kierunków i szkól, sprawia wrażenie, że jakiekolwiek porozumienie między nimi nie jest możliwe. To samo da się powiedzieć o estetyce. Także tutaj notoryczna zmienność i niezgodność poglądów w zasadniczych kwestiach, jak również brak precyzji w odniesieniu do podstawowych pojęć i związanych z nimi twierdzeń wskazywać mogą na poznawczą jatowość i metodologiczną niekompetencję estetyki. Znalezienia remedium na zaistniały stan podejmują się na sobie właściwy sposób przedstawiciele postwittgensteinowskiej estetyki analitycznej. Analityczne podejście do danego twierdzenia estetycznego orzekającego prawdziwie (lub fałszywie) o jakimś przedmiocie, że jest piękny, zakłada, po pierwsze, naszą wiedzę o tym, co znaczy, że coś jest piękne, po drugie zaś, że jakkolwiek rozumiemy tę kwalifikację piękna, dany przedmiot ją ma (lub nie)’." (fragm.)