Współredaktorzy pism Mickiewicza w okresie wileńsko-koweńskim : rekonesans

Abstract

Ze szkół wynosimy całkowicie mylne przekonanie, że Mickiewicz tworzył szybko i łatwo, podobnie jak swobodnie i bez wysiłku improwizował, bo był ponadprzeciętnie zdolny, genialny. Pracowitość, staranne poprawianie tekstów, słuchanie uwag mądrych, wnikliwych czytelników wersji brulionowych jakoś nie pasuje nam do postawy szczodrze obdarzonego przez Boga talentem wieszcza, do stereotypu romantyka, który „Sam sobie sterem, żeglarzem, okrętem” (to, oczywiście, z Ody do młodości). Wśród pierwszych współredaktorów tekstów poety — krótkich wierszy i obszerniejszych utworów poetyckich, ale również prac krytycznych, historycznoliterackich — spotykamy niemal zawsze mu życzliwych przyjaciół (kolegów studentów i profesorów Imperatorskiego Uniwersytetu Wileńskiego) i nie zawsze sprzyjających jego ambicjom artystycznym cenzorów[...]