Intymność edukacyjnego spotkania w Teatrze Telewizji

Abstract

Ponowoczesne życie niesie konieczność funkcjonowania w sytuacji nieustannej zmiany, która pozostawia ślady w przestrzeni kultury, również w sferze społecznego komunikowania. Niezbędne wydaje się zatem wzbudzenie w sobie otwartości na odczytywanie kultury w nowy, głębszy spo-sób, z uwzględnieniem konfrontacji jednostki i wspólnoty z tym, co jest obce, nieoswojone, trans-gresyjne. To poszukiwanie źródeł głębszej refleksji na temat tożsamości człowieka dorosłego w ponowoczesnej kulturze oznacza także otwarcie myślenia andragogicznego. Warto w tym kon-tekście uruchomić edukacyjny wymiar Teatru Telewizji jako miejsca zabierania głosu znaczącego. W teatrze człowiek ma szansę przyjrzeć się sobie z dystansu, by na nowo odnaleźć własne korze-nie, ujawnić ukryte pragnienia czy sprzeczne impulsy. Celem generowanej przez spektakl teatralny autorefleksji jest budzenie rozwojowego niepokoju.