O poljskim prijevodima hrvatske književnosti u razdoblju od 1990. do 2006.

Abstract

W artykule omówione zostały przekłady literatury chorwackiej w Polsce i ich recepcja w okresie od 1990 do 2006 roku. Tekst składa się z dwóch części. Pierwsza to analiza procesów, jakie wpływają na dobór tłumaczonych tekstów, uwzględniająca czynniki społeczne, polityczne, kulturowe i ekonomiczne. Druga to aneks bibliograficzny, w którym znalazły się tytuły przetłumaczonych utworów literackich. Aneks obejmuje zarówno wydawnictwa książkowe, jak i pojedyncze publikacje z czasopism, tygodników i prasy codziennej. Pomimo dynamicznego wzrostu liczby przekładów polski czytelnik nadal niewiele może dowiedzieć się na temat najważniejszych zjawisk literackich zachodzących w literaturze i kulturze chorwackiej po 1990 roku. Obraz literatury chorwackiej kreowany przez tłumaczone teksty jest w pewnym stopniu zafałszowany, bo nie odzwierciedla głównych tendencji w niej panujących. Przekładane są teksty autorów atrakcyjnych medialnie, lecz będących na marginesie najważniejszych wydarzeń literackich w ich ojczyźnie. Na to, co się tłumaczy, w mniejszym stopniu wpływają kryteria estetyczne, w większym czynniki społeczne i polityczne, przede wszystkim ruch feministyczny oraz „politycznie” interesujące biografie pisarzy, najlepiej z dysydenckim podtekstem. Powyższe uwarunkowania w połowie pierwszego dziesięciolecia XXI wieku nie odgrywają już pierwszoplanowej roli. Wydaje się, że może wkrótce nastąpić przełom, w wyniku którego zmieni się polityka wydawnicza i zostaną wykreowane nowe fakty literackie/przekładowe.