DC pole | Wartość | Język |
dc.contributor.author | Dembińska-Pawelec, Joanna | - |
dc.date.accessioned | 2022-01-03T09:33:39Z | - |
dc.date.available | 2022-01-03T09:33:39Z | - |
dc.date.issued | 2021 | - |
dc.identifier.citation | M. Jochemczyk, M. Piotrowiak, A. F. de Carlo (red.), "Trans-misje : polsko-włoskie relacje w literaturze, kulturze i języku : tom jubileuszowy ofiarowany Profesor Janinie Janas" (S. 111-123). Warszawa : Instytut Badań Literackich PAN Wydawnictwo | pl_PL |
dc.identifier.isbn | 978-83-66898-03-5 | - |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12128/22180 | - |
dc.description.abstract | Problematyka szkicu skupia się na malarstwie Caravaggia, które stało się źródłem ekfrastycznych inspiracji w wierszu Bogusławy Latawiec „Światy Caravaggia”. Utwór poetki jest jak nieśpieszny spacer po muzeum wypełnionym jego obrazami, wśród których autorka szkicu identyfikuje takie płótna, jak: Chłopiec ugryziony przez jaszczurkę, Amor zwycięski, Męczeństwo Świętego Piotra, Madonna Loretańska, Złożenie do grobu, Śmierć Madonny, i inne. Caravaggio nazywany jest peintre maudit, w dzieciństwie przeżył epidemię dżumy, która zabrała bliskich członków jego rodziny, a większą część życia spędził uciekając przed wyrokiem za zabójstwo. Gustaw Herling-Grudziński pisał, że malarz miał wbity za skórę cierń śmierci. Autorka szkicu wskazuje na głębokie pokrewieństwa techniki malarskiej Caravaggia i sztuki poetyckiej Latawiec, które upatruje w grze ciemności i światła. Efekt chiaroscuro widoczny na obrazach genialnego malarza, towarzyszy także lirycznej kreacji w utworach autorki „Światów Caravaggia”. | pl_PL |
dc.language.iso | pl | pl_PL |
dc.publisher | Warszawa : Instytut Badań Literackich PAN Wydawnictwo | pl_PL |
dc.rights | Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/ | * |
dc.subject | Bogusława Latawiec | pl_PL |
dc.subject | Caravaggio | pl_PL |
dc.subject | Gustaw Herling-Grudziński | pl_PL |
dc.subject | ekfraza | pl_PL |
dc.subject | interferencja sztuk | pl_PL |
dc.subject | intersemiotyczność | pl_PL |
dc.title | Bogusława Latawiec w światach Caravaggia | pl_PL |
dc.type | info:eu-repo/semantics/bookPart | pl_PL |
dc.description.references | Caravaggio. Oprac. R. Bergerhoff. Tłum. E. W. Skowron. Warszawa 1971.
Grądziel-Wójcik J.: Poznań w poezji Bogusławy Latawiec – między „tym miastem” a „prywatną ciemnią”. W: J. Grądziel-Wójcik, P. Łuszczykiewicz: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016.
Grądziel-Wójcik J.: Przymiarki do istnienia. Wątki i tematy poezji kobiet XX i XXI wieku. Poznań 2016.
Grądziel-Wójcik J., Łuszczykiewicz P.: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016.
Haake M.: Gustaw Herling-Grudziński wobec twórczości Caravaggia. Przyczynek do interpretacji „Wskrzeszenia Łazarza”. W: „Cienie wielkich artystów”. Gustaw Herling-Grudziński i dawne malarstwo europejskie. Pod red. A. Stankowskiej, M. Śniedziewskiej, M. Telickiego. Poznań 2013.
Haake M.: Mowa transcendencji. Hermeneutyka światła w religijnym malarstwie Caravaggia. „Ethos” 30 (2017) nr 3.
Herling-Grudziński G.: Caravaggio. Światło i cień. Kraków-Warszawa 2019.
Herling-Grudziński G.: Dziennik pisany nocą 1973-1979. Warszawa 1990.
Herling-Grudziński G.: Dziennik pisany nocą 1984-1988. T. 1. Paryż 1989.
Herling-Grudziński G.: Dziennik pisany nocą 1984-1988. T. 2. Paryż 1989.
Kawecki W.: Tajemnice Caravaggia. Kielce 2019.
Latawiec B.: Bliskie jest to, co dalekie. W: J. Grądziel-Wójcik, P. Łuszczykiewicz: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016.
Latawiec B.: Gdyby czas był ziemią. Sopot 2011.
Latawiec B.: Głośne jest to, co najcichsze. W: Eadem: Razem tu koncertujemy. Poznań 1999.
Latawiec B.: Odkrytki. Warszawa 2007.
Latawiec B.: Pracuję oczami. W: J. Grądziel-Wójcik, P. Łuszczykiewicz: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016.
Latawiec B.: Światy Caravaggia. W: Eadem: Zmowy. Szczecin, Bezrzecze 2015.
Latawiec B.: Trzy genezy. W: J. Grądziel-Wójcik, P. Łuszczykiewicz: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016.
Latawiec B.: Zmowy. Szczecin, Bezrzecze 2015.
Ligęza W.: Rytm środkowy. „Twórczość” 1983, nr 1.
Łuszczykiewicz P.: Wiersze, sny, obrazy Bogusławy Latawiec. W: J. Grądziel-Wójcik, P. Łuszczykiewicz: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016.
Mazurek A.: Wstęga Möbiusa. „Akcent” 2008, nr 3.
Mikołajewski J.: Rzymska komedia. Warszawa 2011.
Rodary S.: Caravaggio i rewolucja luministyczna. W: Wielcy malarze. Ich życie, inspiracje i dzieło. Cz. 65. Caravaggio. Paryż-Warszawa 2003.
Seward D.: Caravaggio: awanturnik i geniusz. Przeł. R. A. Galos. Wrocław 2003.
Szaruga L.: Między wierszami (I). „Kultura”, Paryż 2000, nr 4.
Węgrzyniakowa A.: Uczennice Przybosia. W: Stulecie Przybosia. Red. S. Balbus, E. Balcerzan. Poznań 2002. | pl_PL |
Pojawia się w kolekcji: | Książki/rozdziały (W.Hum.)
|