Skip navigation

Zastosuj identyfikator do podlinkowania lub zacytowania tej pozycji: http://hdl.handle.net/20.500.12128/22180
Pełny rekord metadanych
DC poleWartośćJęzyk
dc.contributor.authorDembińska-Pawelec, Joanna-
dc.date.accessioned2022-01-03T09:33:39Z-
dc.date.available2022-01-03T09:33:39Z-
dc.date.issued2021-
dc.identifier.citationM. Jochemczyk, M. Piotrowiak, A. F. de Carlo (red.), "Trans-misje : polsko-włoskie relacje w literaturze, kulturze i języku : tom jubileuszowy ofiarowany Profesor Janinie Janas" (S. 111-123). Warszawa : Instytut Badań Literackich PAN Wydawnictwopl_PL
dc.identifier.isbn978-83-66898-03-5-
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.12128/22180-
dc.description.abstractProblematyka szkicu skupia się na malarstwie Caravaggia, które stało się źródłem ekfrastycznych inspiracji w wierszu Bogusławy Latawiec „Światy Caravaggia”. Utwór poetki jest jak nieśpieszny spacer po muzeum wypełnionym jego obrazami, wśród których autorka szkicu identyfikuje takie płótna, jak: Chłopiec ugryziony przez jaszczurkę, Amor zwycięski, Męczeństwo Świętego Piotra, Madonna Loretańska, Złożenie do grobu, Śmierć Madonny, i inne. Caravaggio nazywany jest peintre maudit, w dzieciństwie przeżył epidemię dżumy, która zabrała bliskich członków jego rodziny, a większą część życia spędził uciekając przed wyrokiem za zabójstwo. Gustaw Herling-Grudziński pisał, że malarz miał wbity za skórę cierń śmierci. Autorka szkicu wskazuje na głębokie pokrewieństwa techniki malarskiej Caravaggia i sztuki poetyckiej Latawiec, które upatruje w grze ciemności i światła. Efekt chiaroscuro widoczny na obrazach genialnego malarza, towarzyszy także lirycznej kreacji w utworach autorki „Światów Caravaggia”.pl_PL
dc.language.isoplpl_PL
dc.publisherWarszawa : Instytut Badań Literackich PAN Wydawnictwopl_PL
dc.rightsUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/*
dc.subjectBogusława Latawiecpl_PL
dc.subjectCaravaggiopl_PL
dc.subjectGustaw Herling-Grudzińskipl_PL
dc.subjectekfrazapl_PL
dc.subjectinterferencja sztukpl_PL
dc.subjectintersemiotycznośćpl_PL
dc.titleBogusława Latawiec w światach Caravaggiapl_PL
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/bookPartpl_PL
dc.description.referencesCaravaggio. Oprac. R. Bergerhoff. Tłum. E. W. Skowron. Warszawa 1971. Grądziel-Wójcik J.: Poznań w poezji Bogusławy Latawiec – między „tym miastem” a „prywatną ciemnią”. W: J. Grądziel-Wójcik, P. Łuszczykiewicz: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016. Grądziel-Wójcik J.: Przymiarki do istnienia. Wątki i tematy poezji kobiet XX i XXI wieku. Poznań 2016. Grądziel-Wójcik J., Łuszczykiewicz P.: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016. Haake M.: Gustaw Herling-Grudziński wobec twórczości Caravaggia. Przyczynek do interpretacji „Wskrzeszenia Łazarza”. W: „Cienie wielkich artystów”. Gustaw Herling-Grudziński i dawne malarstwo europejskie. Pod red. A. Stankowskiej, M. Śniedziewskiej, M. Telickiego. Poznań 2013. Haake M.: Mowa transcendencji. Hermeneutyka światła w religijnym malarstwie Caravaggia. „Ethos” 30 (2017) nr 3. Herling-Grudziński G.: Caravaggio. Światło i cień. Kraków-Warszawa 2019. Herling-Grudziński G.: Dziennik pisany nocą 1973-1979. Warszawa 1990. Herling-Grudziński G.: Dziennik pisany nocą 1984-1988. T. 1. Paryż 1989. Herling-Grudziński G.: Dziennik pisany nocą 1984-1988. T. 2. Paryż 1989. Kawecki W.: Tajemnice Caravaggia. Kielce 2019. Latawiec B.: Bliskie jest to, co dalekie. W: J. Grądziel-Wójcik, P. Łuszczykiewicz: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016. Latawiec B.: Gdyby czas był ziemią. Sopot 2011. Latawiec B.: Głośne jest to, co najcichsze. W: Eadem: Razem tu koncertujemy. Poznań 1999. Latawiec B.: Odkrytki. Warszawa 2007. Latawiec B.: Pracuję oczami. W: J. Grądziel-Wójcik, P. Łuszczykiewicz: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016. Latawiec B.: Światy Caravaggia. W: Eadem: Zmowy. Szczecin, Bezrzecze 2015. Latawiec B.: Trzy genezy. W: J. Grądziel-Wójcik, P. Łuszczykiewicz: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016. Latawiec B.: Zmowy. Szczecin, Bezrzecze 2015. Ligęza W.: Rytm środkowy. „Twórczość” 1983, nr 1. Łuszczykiewicz P.: Wiersze, sny, obrazy Bogusławy Latawiec. W: J. Grądziel-Wójcik, P. Łuszczykiewicz: Bogusława Latawiec – portret podwojony. Kraków 2016. Mazurek A.: Wstęga Möbiusa. „Akcent” 2008, nr 3. Mikołajewski J.: Rzymska komedia. Warszawa 2011. Rodary S.: Caravaggio i rewolucja luministyczna. W: Wielcy malarze. Ich życie, inspiracje i dzieło. Cz. 65. Caravaggio. Paryż-Warszawa 2003. Seward D.: Caravaggio: awanturnik i geniusz. Przeł. R. A. Galos. Wrocław 2003. Szaruga L.: Między wierszami (I). „Kultura”, Paryż 2000, nr 4. Węgrzyniakowa A.: Uczennice Przybosia. W: Stulecie Przybosia. Red. S. Balbus, E. Balcerzan. Poznań 2002.pl_PL
Pojawia się w kolekcji:Książki/rozdziały (W.Hum.)

Pliki tej pozycji:
Plik Opis RozmiarFormat 
Dembinska-Pawelec_Boguslawa_Latawiec_w_swiatach_Caravaggia.pdf4,29 MBAdobe PDFPrzejrzyj / Otwórz
Pokaż prosty rekord


Uznanie autorstwa - użycie niekomercyjne, bez utworów zależnych 3.0 Polska Creative Commons Creative Commons