Patrick Kavanagh – A (Non) Romantic Poet

Abstract

Celem niniejszego artykułu jest opisanie romantycznych cech w poezji Patricka Kavanagha oraz ustalenie, w jaki sposób owe cechy ukształtowały jego styl tworzenia dzieł literackich. Kiedy w dobie rozsądku i logiki nauka nie jest w stanie wyjaśnić wszystkich wątpliwości pojawiających się w umyśle poety, powstaje przestrzeń, którą wypełnia on na powrót wyobraźnią, duchowością i mistycyzmem, definiując w ten sposób swoje poetyckie ja. Zwrócenie się Kavanagha ku romantycznym ideałom było ucieczką bądź alternatywą w stosunku do otaczającej go rzeczywistości. Przez analizę wierszy Kavanagha autorka eseju próbuje ustalić, jaki wpływ miał romantyzm na wiersze poety, a także dlaczego niektóre cechy tej epoki zostały wskrzeszone w jego poezji, podczas gdy inne zostały odrzucone. Co sprawiło, że XX-wieczny poeta wyrzeka się współczesnych ideałów i zwraca się ku swoim przodkom? Artykuł ten jest próbą odpowiedzi na te pytania.