DC pole | Wartość | Język |
dc.contributor.author | Nowak, Krzysztof | - |
dc.date.accessioned | 2018-06-13T10:31:39Z | - |
dc.date.available | 2018-06-13T10:31:39Z | - |
dc.date.issued | 2015 | - |
dc.identifier.citation | E. Żurawska, J. Sperka (red.), "W cieniu tragedii wołyńskiej 1943 roku : 70. rocznica mordów Polaków na Kresach Południowo-Wschodnich Rzeczypospolitej" (S. 13-44). Katowice : Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego | pl_PL |
dc.identifier.isbn | 9788380124349 | - |
dc.identifier.isbn | 9788380124349 | - |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12128/4552 | - |
dc.description.abstract | Od połowy XIX wieku dzieje zmagań o niepodległy byt państwowy na
obszarach między etnicznymi ziemiami niemieckimi a rosyjskimi dotyczą
także aktywności Ukraińców. W odróżnieniu od Polaków ludność etnicznie
ukraińska, w większości plebejska o niepełnej jeszcze strukturze socjalnej,
nie była wówczas w pełni ukształtowanym narodem, podobnie jak Słowacy,
Estończycy czy Łotysze. Ziemie ukraińskie były przy tym, bardziej niż te
zamieszkałe przez Polaków, podzielone i zróżnicowane nie tylko pod względem
politycznym, ale także, a może przede wszystkim, kulturowym. Obok
podziału państwowo‑prawnego
na Ukrainę rosyjską i austriacką, czyli Galicję
Wschodnią, istotnego znaczenia nabierały także podziały wyznaniowe oraz
różnice tożsamościowe. Przeważające wśród ludności etnicznie ukraińskiej
w Galicji i na Rusi Zakarpackiej (Podkarpackiej) wyznanie unickie (greckokatolickie)
w carskiej Rosji zostało zdelegalizowane. Język ukraiński nie był
językiem urzędowym — na obszarach ukraińskich należących do Rosji narodem
politycznie panującym byli Rosjanie, a w autonomicznej od 1867 roku
Galicji — Polacy. Oficjalny język urzędowy w obu państwach nie posługiwał
się nawet określeniami typu „naród ukraiński” czy „Ukraińcy”, co było podyktowane
względami politycznymi. Odwołujący się do unii perejasławskiej
z 1654 roku jako jedynie słusznego zwrotu politycznego mieszkańców ziem
ukraińskich w kierunku wschodnim, Rosjanie mówili co najwyżej o „Małorusach”
i „Małej Rosji”, a Polacy galicyjscy i władze austriackie o „Rusinach”
(Ruthenen) w austro‑węgierskich
krajach koronnych. Można powiedzieć, że terminem
„Ukraińcy” władze rosyjskie i galicyjskie (i w ogóle austriackie) określały
raczej osoby uświadomione już w ukraińskim duchu narodowym i głoszące hasła jedności rozdzielonych granicami rodaków, a nie ukraińską grupę
etniczną. | pl_PL |
dc.language.iso | pl | pl_PL |
dc.publisher | Katowice : Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego | pl_PL |
dc.rights | Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/ | * |
dc.subject | tragedia wołyńska | pl_PL |
dc.subject | nacjonaliści | pl_PL |
dc.subject | Ukraina | pl_PL |
dc.subject | myśl niepodległościowa | pl_PL |
dc.title | U źródeł tragedii wołyńskiej. Myśl niepodległościowa ukraińskich nacjonalistów w latach 1920-1945 (zarys problematyki) | pl_PL |
dc.type | info:eu-repo/semantics/bookPart | pl_PL |
Pojawia się w kolekcji: | Książki/rozdziały (W.Hum.)
|