Itérativité dans la traduction automatique : analyse orientée objets des verbes de mouvement français traduits en polonais par jechać / jeździć : (sur la base des formes du présent)

Abstract

Przedmiotem niniejszej rozprawy jest zorientowany obiektowo opis złożonego problemu iteratywności czasowników ruchu dla celów przekładu automatycznego z języka francuskiego na język polski. Praca składa się z trzech zasadniczych części, z których dwie początkowe mają charakter opisowo-teoretyczny. Z racji tego, że iteratywność jest postrzegana przez autora jako uniwersalne zjawisko aspektologiczne, pierwsza część w całości poświęcona jest wybranym onomazjologicznym teoriom aspektu czasownikowego, a mianowicie: klasyfikacji czasowników według Zeno Vendlera, semantycznej teorii aspektu Francesca Antinucciego i Lucyny Gebert, modelowi topologicznemu Jean-Pierre’a Desclés’go oraz teorii aspektu w ujęciu Stanisława Karolaka (przedstawionej na tle modelu gramatyki o podstawach semantycznych). W części drugiej opisane są ukierunkowane semantycznie teorie leksykografii komputacyjnej, mogące znaleźć zastosowanie w opisie aspektu, czyli: model Sens-Tekst Igora Mielczuka, teoria klas obiektowych Gastona Grossa i ujęcie zorientowane obiektowo Wiesława Banysia. Część trzecia rozprawy ma charakter praktyczny. Przedstawione są w niej wyniki zastosowania metody zorientowanej obiektowo do opisu dezambiguizacyjnego francuskich czasowników ruchu tłumaczonych na język polski przez jechać lub jeździć (aller, rouler, circuler, conduire, prendre). Opierając się na wnikliwej analizie konkretnych przykładów użyć zaczerpniętych z obszernego korpusu, autor konstruuje 38 schematów syntaktyczno- -semantycznych warunkujących tłumaczenie badanych czasowników za pomocą formy semelfaktywnej jechać i 40 schematów dla wariantu iteratywnego jeździć. Pracę zamyka wyliczenie przykładowych elementów tworzących wykorzystane w dezambiguizacji klasy obiektowe.