Abstract: | Artykuł stanowi próbę teoretycznego omówienia przekładu wybranych fragmentów opublikowanej
w 1938 roku powieści René Daumala La Grandę Beuverie. Przekładu dokonał autor
omówienia, zatem łączy ono w sobie elementy praktyki i teorii czy też autokrytyki przekładu.
Przełożeniu na język polski i analizie poddane zostały te elementy utworu Daumala, w których
kondensują się problemy translatologiczne związane z przekładem neologizmów, aliteracji
i całostek semantyczno-funkcjonalnych tekstu, w których w ramach jednej sekwencji dyskursu
nie przekraczającej na ogół przestrzeni paragrafu autor sprzęga wymyślne i dowcipne neologizmy
z ich fikcyjną etymologią. Przekład i traduktologiczno-literaturoznawcza analiza tych zabiegów
uwypuklających literackość tekstu Daumala pozwalają stwierdzić występowanie zasadniczej
różnicy pomiędzy przekładem tekstu informatywnego a przekładem tekstu literackiego. O ile
w przypadku tego pierwszego sens można potraktować jako stosunkowo niezależny od formy,
o tyle w przypadku tych drugich schemat: zrozumienie dewerbalizacja rewerbalizacja
w języku docelowym, proponowany przez szkołę paryską (Seleskovic, Lederer, Gravier), wymaga
odtworzenia na etapie rewerbalizacji nie tylko sensu, lecz również ekwiwalentu formy tekstu
wyjściowego. |